maandag, april 16, 2007

Vakantie (deel 1)

31 maart was het begin van onze rondreis door Japan. Inmiddels zijn we alweer 2 weken onderweg en hebben we al heel wat moois gezien. Ik zal een korte impressie proberen te geven.

De eerste dag zijn we vertrokken naar Sendai. De reis en het vinden van het hotel verliep allemaal zonder problemen, wat te danken is aan mij natuurlijk. Ik heb alles tot in de puntjes uitgezocht ^_^. Karel laat dat maar al te graag ook aan mij over. (Grappie, Karel ;))

Sendai ligt ongeveer tussen Hakodate en Tokio in. Het was ongeveer 4 uur reizen met de Shinkansen. Een supersnelle trein. De reden dat we naar Sendai zijn gegegaan was voor het nabij gelegen Matsushima. Een prachtig gebied met allemaal kleine eilandjes in de zee. Het weer zat ook mee, want we hadden er een heerlijk zonnetje bij.

De volgende bestemming was Nikko. Hier zijn een heleboel mooie tempels te vinden in mooie naaldboombossen. Ons hotel, of beter gezegd, Ryokan (Japans hotel) was mooi gelegen tussen deze heiligdommen. Dit was onze eerste ervaring met een Ryokan. Heel anders dan een normaal hotel! Als je binnenkomst wordt je welkom geheten door de gastvrouw. Deze leidt je naar je kamer waar ze een kopje thee voor je ingeschenkt. De kamer is ook geen gewone kamer, maar een typische japanse kamer met tatami matten waar je niet met schoenen op mag. Ook de typische deurtjes met papier zijn aanwezig. In het midden staat een laag tafeltje met twee kussentjes. In het geval van Nikko, was er ook nog een serre aanwezig met een zitplek en een mooi uitzicht op een rivier ^_^. Een hele grote kamer! ’s Avonds verschuift de gastvrouw de tafel en worden de futons (de slaapmatjes) tevoorschijn gehaald, die ’s ochtends weer voor je worden opgeruimd. Voor iedere gast liggen er yukata klaar (een soort Japanse pyama). Hier loopt dan ook iedereen in rond. In de ryokan (overigens ook in de meeste westerse hotels) is ook een onsen (groot warm bad) aanwezig. Hier maken Karel en ik gretig gebruik van.

Over hotels gesproken, in Japan zijn hotelkamers best prijzig en vaak erg klein. Tot nu toe hebben we alleen nog maar mooie hotels getroffen. Ook op de volgende bestemming, Tokyo, waar we een relatief goedkoop hotel hadden geboekt, was het hotel prima. Goede ligging en grote kamer met uitzicht. Het kan niet beter.

In Tokyo zijn we een aantal nachten verbleven, en hebben we verscheidene dingen gedaan.
De eerste avond zijn we naar Kabuki-za gegaan. Een oud en groot Kabuki (Japanse musical) theater. Daar hebben we een voorstelling bijgewoond. Het was prachtig! Mooie kostuums en draaiende decors.

Op vrijdag zijn we naar Kamakura geweest. Een plaatsje vlak bij Tokyo. Wat een verschil! Prachtige natuur en lekker rustig. Hier hebben we onder andere een tempel met een reusachtige Boedha bezocht en het Grote Boedha wandelpad gelopen.
Onderweg dachten we nog even lekker onze lunch op te eten op een bankje. Dichtbij vloog een grote roofvogel in de lucht, dus ik dacht: dat is leuk, daar maak ik een foto van! De roofvogel had het echter op mijn lunch voorzien en voordat ik het wist werd mijn lunch uit mijn handen gegrist door dat enge beest! We hebben maar snel de benen genomen.
Later zagen we dat het ook stond aangegeven op (japanse) bordjes.

De sakura (kersenbloesem) is inmiddels uitgekomen. En dat is in Japan een hele happening. In Tokyo was het dan ook erg druk in Ueno park, waar honderden kersenbloesembomen staan. We moeten de Japanners wel gelijk geven, het is een mooi gezicht.

Een andere geweldige ervarig in Tokyo vond ik Sumo! In Tokyo zit een wijk waar het nationale sumo stadion is gevestigd en ook een heleboel sumoscholen. Meteen toen we van het station afkwamen zagen we al de eerste sumo worstelaars rondlopen.
Er waren nu geen sumowedstrijden en bovendien zijn die ook heel duur, maar we konden wel een training bijwonen! Karel en ik hebben een trainingschool opgezocht in de buurt. In ons boekje stond dat je bij sommmige scholen wel mee mocht kijken, dus op goed geluk zijn we maar ergens binnengestapt. We zagen grote sumo worstelaars druk aan het trainen. Toen ze ons opmerkten, kwam er een grote sumo op ons afgestapt met de vraag wat we kwamen doen. Na overleg met de trainer, mochten we gelukkig even meekijken als we heel stil waren. Wat een sterke (en dikke) mannen! Ik vind het maar raar, maar wel heel grappig.

Van de drukke stad naar een rustiger oord. Na Tokyo zijn we vertrokken naar Matsumoto. Meer in het binnenland van Japan en aan het begin van de Japanse alpen. Hier ligt een prachtig oud kasteel wat we ook van binnen hebben bekeken. Karel was behoorlijk zenuwachtig, want het was namelijk 10 april toen we in Matsumoto waren....en 11 april is Karel’s verjaardag! Voor taart, ballonnen en kado’s was gezorgd. Alleen dat we nog een extra kadotje in het bos zouden tegenkomen zat niet in de planning.....
’s Ochtends 11 april waren we al vroeg uit Matsumoto vertrokken richting Nakatsugawa. Hier verbleven wij in een Minshuku. Een kleine Ryokan. Het wordt gerund door een een familie en er zijn ongeveer 8 kamers. In Nakatsugawa wilden wij een stuk van de oude Nakasendo route lopen van Magome naar Tsumago. Twee hele oude dorpjes. Bijna bij Tsumago aangekomen zei Karel voor de gein tegen me: “He, kijk die bast van de boom is eraf..dat heeft vast een beer gedaan!”. Enkele seconden later zag ik een groot donker gevaarte met een dikke kont over het pad heen schieten. Een BEER! Om precies te zijn de aziatische zwarte beer. Karel geloofde me niet gelijk, maar toen hij ook even om het hoekje keek zag hij op enkele meters afstand van ons vandaan ook wat ik had gezien. Na overleg kwam Karel met het idee om de benen te nemen. Gelukkig werden we niet gevolgd. De rest van de route hebben we afgelegd per auto. Na een paar minuten rennen kwamen we namelijk boswachters tegen die zo vriendelijk waren ons een lift te geven. In Tsumago aangekomen beseften we pas echt wat er was gebeurd en hebben we eerst nog een half uur staan trillen op onze benen.
Terug in Nakatsugawa was het tijd voor Karels verjaardagsfeestje. Balonnen opgeblazen, taart gegeten en kado’s. Karel helemaal blij! Van een klein plaatsje naar een grote stad: Nagoya. Nagoya diende meer als tussenstop tussen Nakatsugawa en Takayama (de volgende stop). Nagoya heeft niet zoveel bezienswaardigheden, daarom zijn we naar een dorpje vlakbij gegaan om wel een hele gekke tempel te bekijken: de piemeltempel! In deze tempel liggen allemaal piemels. Sommigen heel groot. Elk jaar is er ook een festival in het dorp ter ere van deze tempel. Er gaan vaak stelletjes heen om te bidden om zwangerschap.

13 april, de dag erna, was het tijd voor Takayama. De Minshuku in dit plaatjes hadden we al vroeg van te voren geboekt. 14 en 15 april is namelijk het Takayama festival! Dit is een heel populair festival en rond deze tijd zijn alle hotels in Takayama en omgeving volgeboekt. Takayama heeft nog een groot oud stadsdeel met allemaal oude houten huizen. In dit deel vond ook het festival plaats. Er waren prachtige parades door de stad met praalwagens die al gebruikt worden voor dit festival uit de 17e eeuw.

15 april zijn we weer vertrokken uit Takayama. Weer een grote stad: Kyoto. Hoewel, Kyoto lijkt lang niet zo’n grote stad te zijn. Er zijn veel rustige plekken. Kyoto was Japan’s vroegere hoofdstad, daarom zijn er in de stad zijn misschien wel 1000 tempels te vinden. We hebben al heel wat bekeken hier. Indrukwekkend was bijvoorbeeld de Sanjusangen-do tempel met 1001 identieke boedhabeelden. Ook hebben we maiko’s gezien, leerling geisha’s. In Kyoto bestaat er namelijk nog een echt geisha district en geisha opleidingen. Morgen gaan we een dagtripje maken naar Osaka. Een grote stad hier vlakbij. Misschien dat we daar de kans hebben om Bunraku te zien in het Nationaal Bunraku theater. Bunraku is een soort musical alleen dan met poppen. Ik ben benieuwd!

maandag, maart 26, 2007

Het Afscheid

Het is al een lange tijd geleden dat ik wat geschreven heb op mijn blog. Karel en ik zijn erg druk geweest. Volgende week zaterdag (31 maart) gaan we namelijk uit Hakodate vandaan en dan moet het werk dat we af willen hebben af zijn. En dat is het nog niet helemaal...Gelukkig gaat het wel goed komen. We zijn bijna klaar.

Afscheidsfeestje van mijn lab. Naast mij, mijn begeleider: Matsubara-sensei.

Afgelopen twee weken hebben we al van verscheidene mensen afscheid genomen. De mede-studenten hadden vorige week hun afstudeer ceremonie (het academisch jaar loopt hier tot april) en ook een daarbij horend afscheids feestje. Ook hebben we afscheid genomen van iedereen van Japanse les. Niet leuk, maar wel een teken dat we een goede tijd hier hebben gehad in Hakodate. Een voordeel was natuurlijk ook dat we de eerste uitwisselings studenten waren en dus een voorkeursbehandeling hebben gekregen. Blijkbaar is het Future University ook bevallen, want verschillende mensen hebben tegen ons gezegd dat ze nog wel meer mensen uit Nederland willen hebben die in Hakodate komen studeren ^_^. Ik ben benieuwd.

31 maart gaat onze grote reis dus beginnen. Als ik zo nog eens naar ons eigen reisschema kijk denk ik dat er niet veel uitrusten bij zit, maar ik kijk er wel heel erg naar uit. Als het goed is gaan we heel veel mooie dingen zien! Ik zal proberen tijdens de reis af en toe wat op mijn blog te zetten.



De docenten van Nihongo Salon. Rechts van me Nancy en haar man Takano (uit Amerika). Zij waren ook altijd aanwezig op Nihongo Salon en Nancy op Japanse les. We hebben af en toe wat dingen samen gedaan.

Oja, we staan trouwen ook nog in de Hokkaido Shinbun, een Japanse krant. Tijdens Nihongo salon was er iemand van de krant aanwezig. Karel staat ook nog genoemd in het artikel met een quote erbij. We weten alleen niet precies wat er staat.:P

donderdag, februari 22, 2007

Sneeuw Festival!


Deze foto die Karel gemaakt heeft vond ik wel mooi. Ik heb hem een beetje ge-edit. Dit ijsbeeldje stond bij een hotel. Vergeleken met de andere beelden was dit maar een kleintje.

Donderdag 8 februari zijn Karel en ik met de trein vertrokken naar Sapporo voor het sneeuwfestival. Het was ongeveer 3,5 uur reizen. Daar aangekomen zagen we al snel de grote sneeuw- en ijsbeelden in de stad. 's avonds zijn we nog eens langs alle beelden gelopen, want door alle belichting werden de beelden nog mooier!


We verbleven in de Dormy Inn. Dit bleek een fantastisch mooi hotel te zijn, compleet met meerdere sfeervolle onsen. Ook het ontbijt was in een leuk japans restaurantje.

9 februari hebben we Sapporo verruild voor een klein dorpje buiten Sapporo, Shinrin Koen. Het is maar een kwartiertje met de trein van Sapporo vandaan, maar wat een verschil in sneeuw! In Shinrin Koen lag het op sommige plekken wel tot een meter hoog!
De Amazake in die bekertjes was niet te zuipen!

We hebben hier de historical village bezocht. Een historisch dorpje dus. Allemaal oude huizen nagebouwd en ingericht met oude spullen. Het was erg mooi en lekker rustig. Voor buitenlandse studenten was het park nog gratis ook, dus dat was helemaal mooi meegenomen!


's Avonds zijn we nog langs een ander deel van de stad gelopen, waar allemaal ijsbeelden stonden. Sapporo is beroemd om z'n ramen, chinese noodlesoep (hier in Japan heeft elke stad zijn eten specialiteit). Nu hadden we begrepen dat er een bepaalde ramenshop heel goed moest zijn. Dat wilde wij wel even proeven, maar helaas! Een lange rij voor de deur.

10 februari was het helaas alweer tijd om terug te keren naar Hakodate, maar voordat we naar Hakodate gingen wilden we toch nog even kijken of we ramen konden eten bij de ramenshop. Volgens een man die werkte in het hotel was een andere shop de lekkerste van Sapporo. Dus we zijn langs beide ramen shops gelopen, nog steeds een lange rij! Een vrouw die daar aan het schoonmaken was zei dat het nog wel 1 of 2 uur kon duren totdat we aan de beurt waren. De ramen hebben we dus maar overgeslagen.

zondag, februari 11, 2007

Eerste impressie van Sapporo...

Een verslag van ons reisje naar het Sapporo Snow Festival volgt zo snel mogelijk. Hier alvast een eerste impressie.....



vrijdag, februari 02, 2007

Het nieuwe jaar

Het is alweer een tijd geleden dat ik voor het laatst wat heb laten horen van me. De tijd is snel gegaan. Dat is een goed teken, maar ook jammer. Het bevalt zo goed dat we nog wel wat langer hadden willen blijven!

Oud en nieuw hebben we samen met Shimizu-san van Cafe En 'gevierd'. Geen vuurwerk, geen oliebollen. Wel een lekkere maaltijd en om ongeveer kwart over 12 zijn we naar de tempel gegaan om een gebedje te doen voor het nieuwe jaar. Het was erg druk en we moesten lang wachten voordat we aan de beurt waren, maar het was wel een hele aparte en leuke ervaring. De week na nieuwjaar zijn Karel en ik weer rustig aan begonnen met de studie. Ook zijn we begonnen met het plannen van onze reis in April. Het is nog een heel gedoe, maar we zijn eruit!

Dit is ongeveer hoe we zullen gaan reizen. Dit kaartje geeft meteen ook een goed beeld van waar wij nu precies zitten. Bijna helemaal in het noorden dus, in Hakodate. Normaal zou het hier nu ook flink moeten sneeuwen. Nu sneeuwt het zo nu en dan ook wel, maar overdag dooit het weer. Dat is niet normaal voor deze tijd van het jaar.

Hopelijk ligt er komende week in Sapporo (waar het snow festival zal zijn waar wij heengaan) wel veel sneeuw. Het ligt zoals je kan zien iets hoger.

Komende twee maanden gaan voor Karel en ik even heel druk worden. We moeten en heel wat gaan doen voor de studie en ook voor ons baantje. De website die we aan het maken zijn voor aankomende buitenlandse studenten van de Future University moet eind februari af zijn.

エスター Mijn japanse handtekening gemaakt met een hanko (stempel)

maandag, december 25, 2006

Tokyo!!

Maandagochtend 7 uur werden we door Shunsuke-san opgehaald voor onze trip naar Tokyo! Half 9 vertrok het vliegtuig. Het is ongeveer 1 uur en een kwartier vliegen. Daar aangekomen zijn we eerst in de wijk Akihabara gaan lunchen. Deze wijk staat bekend om al het electronische spul dat er verkocht wordt. Daarna was het tijd voor onze afspraak bij GCREST, een game bedrijf. We werden hier door de directeur ontvangen en hebben een presentatie en een rondleiding gekregen. Ook konden we zoveel vragen stellen als we wilden. Weer heel wat wijzer, zijn we na GCREST naar Google Japan gegaan om een kijkje in dat bedrijf te nemen. Hier werkt namelijk een vriend van Shunsuke-san. Met mijn (te) zware tas op m’n rug zijn Karel, Shunsuke en ik daarna nog wat gaan rondlopen in Tokyo. Wat een drukke stad! Overal waar je kijkt zie je mensen, lichten en een heleboel geluid! Voor Karel het paradijs, voor mij was het toch even wennen. Toen we om 7 uur ’s avonds bij het hotel aankwamen kon ik me eindelijk van die zware tas ontdoen. Ik had even 5 minuutjes om uit te rusten, want we gingen er gelijk weer vandoor voor het avondeten in een engelse pub. De volgende dag (dinsdag) weer vroeg op! Het volgende game bedrijf op ons lijstje was KOEI! Het gebouw zag er erg mooi uit! Het is een groot bedrijf en de broer van Matsubara-sensei werkt daar als manager. Hij heeft ons dus rondgeleid. ’s Middags hadden we een afspraak in een andere stad: Tsukuba. Hier zijn we naar de Tsukuba university gegaan waar ze gerelateerd onderzoek doen. We hebben hier heel wat presentaties aangehoord. Om 7 uur hadden we een afspraak staan bij Torikichi, een restaurant in Tsukuba. We moesten ons haasten, want we vertrokken pas om 6 uur op de universiteit. Weer konden we even onze tassen op onze hotelkamer zetten, maar moesten we gelijk weer verder! Druk schema dus.....Woensdagochtend ook weer vroeg op, want vandaag gingen we weer terug naar Tokyo. ’s Ochtends zijn we eerst AIST, een onderzoeksinstelling, geweest. Daarna was het tijd voor de laatste game bedrijf: Gungho! Heel mooi gebouw! Ook hier werden we ontvangen door de directeur. Ook hier hebben we een presentatie en een rondleiding gekregen en konden we vragen stellen aan de lead designer. Na afloop kregen we nog een tas vol spulletjes mee als aandenken. Ook was de secretaresse druk bezig met foto’s maken tijdens ons bezoek, want ze wilden graag op hun website vermelden dat wij op bezoek zijn geweest.

Website Gungho


We zijn hierna naar ons hotel gegaan. Wat overigens net als de andere twee er weer heel mooi uitzag! Ook hier hetzelfde liedje...even de tas op de kamer zetten en weer: uit eten! Dit keer tempura (gefrituurde vis en groente). Ik ben nog niet echt gewend aan de lage tafels in de restaurants. De hele tijd op je knieeën zitten is geen pretje! Na het diner hebben Karel en ik nog even in de wijk rondgelopen. Ook ’s avonds moet je je door de mensenmassa heendringen. In deze wijk hebben we ook de eerste wolkenkrabbers gespot! Ik vind ze maar eng! En alsof dat nog niet erg genoeg was kwam Shunsuke-san de volgende dag (donderdag, de laatste dag alweer :-() met het idee om eens een kijkje te nemen in de hoogste wolkenkrabber van Tokyo! Aangezien ik niet alleen beneden wilde blijven ben ik maar mee omhoog gegaan....ik heb er 3 nachten lang nachtmerries van gehad.....Ik heb wel een mooi kadotje voor Karel gevonden in de souvenir shop bovenin de wolkenkrabber!
De boosdoener

Na dit ellendige avontuur weer wat leuks: De Asaksa Tempel! Een hele grote Boedistishe tempel! Hier konden we onder andere een “geluksbriefje” pakken, dat voorspelt of je geluk hebt of niet. Ik had geluk...Karel ongeluk. Maar er is nog hoop, je kon het briefje ophangen aan een rek en dan zou het ongeluk misschien weg gaan. Zo werd er gezegd. We hebben gelunched in een heel modern gebouw met een gouden vlam er bovenop. Dit wordt door de japanners ook wel het “poep gebouw” genoemd, omdat de gouden vlam meer op een drol lijkt dan op een vlam. De lunch was heerlijk!


Na de lunch gauw door naar Miraikan, het Science Museum. Helaas hadden we maar een uurtje om hier rond te kijken. Het zag er namelijk allemaal heel mooi en interessant uit. Gelukkig konden we nog een taxi vinden, zodat we op tijd bij het vliegveld waren.....voor onze reis terug.

De volgende dag (vrijdag) moesten we nog wat administratieve dingen afhandelen op de universiteit en hadden we japanse les. ’s Avonds was het tweede eindejaarsfeestje. Dit keer van het Matsubara-lab. Ook dit keer...veel eten, drinken....en karaoke!

Tokyo was geweldig en we verheugen ons nu al op een tweede bezoek, maar nu eerst.... rust!

Year End Party Ian Lab

Vorige week zaterdag hadden we een eindejaarsfeestje met het Ian lab. Er was veel lekker eten, drinken en karaoke!

Karel heft ze al wel op zijn blog gezet, maar omdat ze zo leuk zijn, ook hier nog een keer:

Domi-san zingt een oud Japans nummer.



Mio-san zingt een Japans “lalalala” meisjes liedje.



Het was weer een hele geslaagde avond!!

woensdag, december 06, 2006

2 japanse studenten...

Karel en ik beginnen ons al een beetje aan het Japanse ritme aan te passen. Gisteren waren we 9 uur aanwezig op de universiteit, kwart voor 12 's avonds thuis...Verbazend hoeveel studenten rond die tijd nog aanwezig zijn!

Vandaag was onze presentatie. Ook de directeur (of president, zoals ze het hier noemen) van de universiteit kwam kijken. Dit werd ons pas gisteren verteld, dus toen zijn we nog maar even wat langer doorgegaan om onze presentatie nog wat te verbeteren. Ik geloof dat de presentatie verder wel aardig ging. De directeur had in ieder geval alleen maar positief commentaar.

Uiteraard zijn we (tenminste, ik in ieder geval) niet van plan om hier een gewoonte van te maken. Vandaag zijn we dan ook rond een uurtje of 6 richting huis vertrokken.